کلیه لوبیای شکل است و به همین علت یک قسمت محدب و یک قسمت فرو رفته دارد که قسمت فرو رفته را ناف کلیه می گویند. در قسمت ناف کلیه میزنای، سرخرگ و سیاهرگ کلیه قرار دارند.

قسمت محدب و ناف کلیه

گر کلیه ما کامل باشد بر روی آن بافت های چربی و پیوندی وجود دارد که به راحتی از سطح کلیه کنده می شوند. با برداشتن بافت چربی و پیوندی، می توانیم میزنای، سیاهرگ و سرخرگ ها را در منطقه ناف کلیه ببینیم. لوله میزنای قطورتر است اما سیاهرگ پوسته ای و نازک است. سرخرگ دارای دیواره قوی تر از سیاهرگ بوده و دهانه آن باز است. ضمنا سرخرگ قبل از ورود به کلیه منشعب می شود.

سرخرگ ، سیاهرگ و میزنای کلیه در محل ناف کلیه

برای ادامه تشریح با اسکالپل از قسمت محدب کلیه برش می زنیم و برش را عمیق می کنیم تا به قسمت سفید رنگ داخل کلیه می رسیم. در این مرحله می توانیم بخش های داخل کلیه را مشاهده کنیم.در خارجی تری بخش، بخش قشری که قهوه ای رنگی است دیده می شود.این بخش دانه دار است. در زیر بخش قشری بخش مرکزی دیده می شود که شامل تعدادی هرم کلیوی می شود. این بخش به وضوح مخطط است.انتهای هر هرم کلیه محل خروج ادرار به نام پاپیلا وجود دارد.

بالای هر هرم کلیه قرمز رنگ است اما در قسمت پایین تر به رنگ کرمی متمایل به قهوه ای است.به مجموعه یک هرم کلیه و بخش قشری روی آن لُب کلیه می گویند.

در قسمت وسط هم لگنچه به رنگ سفید دیده می شود و در وسط آن هم سوراخ خروجی ادرار(ورودی ادرار به  میزنای) از لگنچه دیده می شود.  

 بخش مختلف کلیه در برش کلیه

بخش مرکزی مخطط

اکنون برای مطمئن شدن از تشخیص خودمان درباره میزنای می توانیم یک سوند را به سوراخ وسط لگنچه وارد کنیم و داخل میزنای وارد کنیم.

مطلب بعدی تشخیص رگ های کلیه است. در بین هرم های کلیه بخش های سفید رنگی وجود دارد که ادامه لگنچه هستند. در این بخش ها دو رگ دیده می شوند که رگ های بین هرمی(سرخرگ و سیاهرگ هستند) در محلی که این رگ ها به بخش قشری می رسند قوس می خورند و سرخرگ ها و سیاهرگ های قوسی را تشکیل می دهند و در از این رگ ها رشته های به نام رگ های شعاعی خارج می شوند. برای تشخیص بهتر رگ های شعاعی باید یکی از هرم ها ببریم و بخش قشری آن را با انگشتمان له کنیم.